Уваход
"Мне бы душу, как книгу, открыть…" напісала ў адным са сваіх вершаў наша зямлячка паэтка Валянціна Паўлаўна Мажугіна – Селівестрава, якой споўнілася сёлета 70 гадоў.
Спявала для механізатараў і даярак
Яна нарадзілася 28 мая 1950 года ў Шышава Горацкага раёна. Менавіта роднаму кутку, які стаў калыскай маленства, яна прысвяціла адзін з вершаў "В деревеньке Шишево":
Здесь знакомо сердцу все и дорого
В соловьиной роще за жнивьем.
В деревеньке Шишево, за городом,
Мы с весны до зимушки живем.
Вспоминаю дали лебединые,
Детство, промелькнувшее, как сон,
И сады с улыбкою малиновой,
И черемух дружеский поклон.
По утрам брожу тропинкой узкою,
Оставляя за собою след,
Не забыв деревню белорусскую
И ушедшей юности рассвет.
Вучаніцай удзельнічала ў саўгаснай агітацыйнай брыгадзе, куды яе ўключыў Рыгор Ягоравіч Макееў: спявала на палявых станах для механізатараў, на фермах – для даярак. Менавіта з часоў далёкага дзяцінства песня стала спадарожніцай у жыцці.
Пасля школы вучылася на філалагічным факультэце Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працавала піянерважатай, настаўніцай беларускай і рускай мовы і літаратуры, метадыстам-экскурсаводам у Горацкім бюро экскурсій і падарожжаў.
Зараз актыўны сябра літаратурнага аб'яднання "Роднае слова", што працуе пры Горацкім гісторыка-этнаграфічным музеі, салістка народнага хору ветэранаў "Спадчына".
Шукаць сябе ў вершах падказала Ніна Кавалёва
У 1970 годзе на старонках газеты "Ленінскі шлях" з'явіліся першыя вершы Валянціны Мажугінай.
Пазней друкавалася ў калектыўных зборніках "Блики памяти" і "Радуга над храмом", "Горацкія крыніцы", "Над родным краем жураўлі", "Эхо нашей Победы", "Пролог". А таксама ў газетах: "Чырвоная зорка", "Зямля і людзі", "Вместе" і інш.
Лаўрэат Міжнароднага фестывалю творчасці інвалідаў "Витебск-2013", рэспубліканскіх і абласных літаратурных конкурсаў.
Нямала на станаўленне Валянціны Паўлаўны паўплывала сябра Саюза пісьменнікаў Беларусі, вядомая горацкая паэтка Ніна Кавалёва. Менавіта яна падказала шукаць сябе ў вершах і радаваць імі ўдзячных землякоў.
У 2007 годзе выйшла першая кніга Валянціны Мажугінай "У салаўіных далях". Сябра Саюза журналістаў Беларусі Пётр Дзетліковіч адзначыў: "гэта сумленная споведзь душы, якую яна нясе сваім чытачам праз сваё светаўспрыманне і пачуцці. І імкнецца рабіць гэта шчыра, з адказнасцю да роднага слова і паважліва да свайго дасведчанага суразмоўцы" (Первое сопрано // Ленінскі шлях, 2005. 28 мая).
Мне бы душу, как книгу, открыть,
Пред людьми объясниться и Богом.
Научи меня, Господи, жить,
Чтоб потом не пропасть ненароком.
Біблейскія матывы і разважанні пра веру
У 2012 годзе выйшла другая кніга "Душа моя". На дзвюх мовах – рускай і беларускай. Складаецца з трох частак: "Прасторы жыцця", "Живой источник" і "Мне не забыть".
У першай частцы паэтка ў вершах "Роднаму краю", "Роднай Беларусі", "За Беларусь" прызнаецца ў любові да родных мясцін:
Як люблю я мой край дарагі.
За яго салаўіныя трэлі,
Сінявокія высі святла,
За азёры, рачулкі, капелі,
За дыханне зямнога святла.
Валянціна Мажугіна – паэт-лірык. Яе герою хочацца менавіта трэллю салаўя спяваць свае песні, якія б краналі душу і сэрца.
Вершы ваенна-патрыятычнай тэматыкі змешчаны ў зборніку асобным цыклам. Яны пра родную маці, Радзіму, Вялікую Айчынную вайну.
В воспоминаньях грозный бой без передышки,
Свистели пули, но рвались вперед мальчишки.
И безустанно брала смерть кого-то
На переправах и в лесах, и на высотах.
Тэме каштоўнасці чалавечага жыцця і прысутнасці ў ёй Бога прысвечаны цэлы раздзел кнігі, які названы "Живой источник". У адным з вершаў паэтка піша:
Тебе, Создатель, славу возношу,
Безгласно возношу всегда хваленье
За то, что, исцеленная, дышу,
Надеясь на спасение от тления.
У вершах гэтага раздзела сустракаюцца біблейскія вобразы і матывы, разважанні пра веру і чалавечае жыццё. Гэта вершы "Душа", "Пролей свет в душу, Покровитель", " Путь к Богу" і іншыя.
Плённым для паэткі быў 2015 год, калі выйшлі адразу дзве кнігі вершаў: "Жыццёвы карабель" і "Откровение".
Будзем чакаць ад Валянціны Мажугінай новых добрых вершаў і кніг.
Уладзімір Ліўшыц
Падзяліцца
231
