Беларуска-польскую намінацыю "Культура ляснога бортніцтва" ўключылі ў Рэпрэзентацыйны спіс нематэрыяльнай культурнай спадчыны. Такое рашэнне прынялі па пасяджэнні ЮНЕСКА.
Бортніцтва – старадаўні лясны промысел, пачатковая форма культурнага пчалярства. Заснавана на развядзенні і ўтрыманні лясных пчолаў-баровак у штучных дуплах – борцях. Развілося з дзікага пчалярства, калі чалавек выпадкова на стадыі збіральніцтва, а пазней свядома падчас паляванне на мёд знаходзіў пчаліныя гнёзды ў дуплах дрэў, знішчаў агнём пчол і забіраў мёд.
У ХVI–XVIII стст. у беларусіх гарадах і мястэчках дзейнічалі брацтвы і цэхі бортнікаў з шырокімі правамі самакіравання.
Лясное бортніцтва Беларусі на прыкладзе Лельчыцкага раёну ўключылі ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў яшчэ ў 2017 годзе.
Лясное бортніцтва – чацвёрты беларускі элемент нематэрыяльнай культурнай спадчыны UNESCO. Таксама ў пералік уваходзяць:
- народны абрад "Калядныя Цары";
- веснавы абрад "Юраўскі карагод";
- Урачыстасць у гонар шанавання абраза Маці Божай Будслаўскай (Будслаўскі фэст).
Таксама чатыры элементы знаходзяцца ў Спісе сусветнай спадчыны UNESCO – гэта Белавежская пушча, замкавы комплекс у Міры, палацавы комплекс Радзівілаў у Нясвіжы, а таксама геадэзічная дуга Струве.