Ці гатовы вы размаўляць па-беларуску? З такім пытаннем мы звярнуліся да жыхароў Горак. Людзі адказалі, пры якіх умовах гэта магчыма. Некаторыя гатовы пачаць хоць зараз.
Аляксандра:
Так, чаму не? Гэта наша родная мова, мы павінны яе паважаць. На жаль, тут сярод маіх сяброў і знаёмых няма тых, хто ўжывае беларускую кожны дзень. Але такія людзі ёсць у Мінску, і гэта прыемна. Калі б паступова людзі пачалі пераходзіць на нашу мову, я б з задавальненнем іх падтрымала.
Николай:
Готов. Но я уже долгое время работаю в России, так что мне всетаки проще общаться на русском. Отвык. Хотя в школе я учил белорусский язык. Да и среди моих знакомых здесь, в Горках, все говорят на русском. А вот в Минске есть знакомый, который очень чисто и красиво говорит побелорусски. Общаясь с ним, и я стараюсь, вспоминаю наш язык.
Анна:
Не совсем, непривычно это, ведь я всю жизнь на русском разговариваю. Но я белоруска. Если бы все вокруг стали пользоваться белорусским языком, возможно, я бы тоже постепенно начала. Както неловко, когда все на какомто одном языке общаются, а ты – на другом. Психологически неуютно.
Аляксандр:
Так, але дрэнна ведаю. Не было асаблівага жадання вучыць беларускую мову ў школе. Але зараз я часам чытаю па-беларуску. Сярод майго асяроддзя ніхто мовай не карыстаецца. Пэўна, мая сям'я б вельмі здзівілася, калі б я пачаў ужываць беларускую мову.